Ισπαχάν

Μια πανάρχαια παραποτάμια πόλη με βιβλικές και ζωροαστρικές ρίζες, που αναπτύχθηκε σε μεγάλο εμπορικό και πολιτιστικό κέντρο στη διάρκεια της Μεσαιωνικής εποχής, αρχικά από τους Μπουγήδες κι αργότερα από τους Σελτζούκους και τους Ιλχανήδες (10ος -14ος αι.), ώσπου να γίνει η πρωτεύουσα της Σαφαβιδικής Αυτοκρατορίας το 1598. Τότε, ο Σαχ Αμπάς δημιούργησε ένα νέο Ισπαχάν, δίπλα στο παλαιό. Μια μαγευτική πόλη, στην οποία συνδυάστηκαν όλα τα στοιχεία του πλούσιου περσικού πολιτισμού με τις πιο σύγχρονες ευρωπαϊκές αντιλήψεις του 17ου αιώνα. «Το ρόδο του Ισπαχάν» γοήτευσε Ανατολή και Δύση, σαγήνευσε εκατοντάδες περιηγητές, έγινε θρύλος, παραμύθι, πόθος. Η επέλαση των Αφγανών το 1722 και η τρομακτική λεηλασία που ακολούθησε, άφησαν πίσω μια απογυμνωμένη κι ερειπωμένη πολιτεία, που άρχισε να συνέρχεται μόλις στις αρχές του 20ού αιώνα.

Σήμερα, η τρίτη μεγαλύτερη πόλη του Ιράν είναι το σημαντικότερο μνημειακό αστικό κέντρο της χώρας. Αλλά τα μνημεία δεν περιορίζονται στον κτιστό κόσμο. Η οργάνωση του αστικού χώρου, το μεγαλειώδες Μεϊντάνι του 1600 (η κεντρική πλατεία), η μεγάλη οδός με την τριπλή αλέα, το απέραντο Παζάρι, οι κήποι, το ποτάμι και οι εντυπωσιακές γέφυρες με τις δεκάδες καμάρες, όλα ενταγμένα στην καθημερινή ζωή, αποτελούν τη μαγευτική πλευρά αυτής της θρυλικής πόλης.