Μααλούλα

Έως τη δεκαετία του 1970, η Μααλούλα ήταν ένα βιβλικό χωριό στην έξοδο ενός στενού φαραγγιού που έρχεται από τα βάθη του αφιλόξενου Αντιλιβάνου. Αν συνέχιζες το ορεινότατο μονοπάτι, θα περνούσες τα κρατικά σύνορα Συρίας-Λιβάνου, θα παρέκαμπτες άγονες κορφές που ξεπερνούν τα 2.000 μ και θα έφτανες στην Κοιλάδα της Μπεκάα μερικά χιλιόμετρα πιο νότια από το θρυλικό Μπάαλμπεκ, το φαντασμαγορικό Ιερό του Μπάαλ-Βάαλ-Ήλιου, στο κέντρο της Κοιλάδας.

Αλλά η Μααλούλα, με τις πανάρχαιες εκκλησίες και τη Μονή της Αγίας Θέκλας, ακολούθησε τον τριτοκοσμικό «εκσυγχρονισμό» της Συρίας· απέκτησε ακόμα και μια τερατώδη ξενοδοχειακή μονάδα με καζίνο –για όσους ήθελαν να συνδυάσουν τις απολαύσεις με τον ορεινό αέρα, δυο ώρες από τη Δαμασκό.

Και ο Εμφύλιος στον κοντινό Λίβανο συνεχιζόταν. Και η Κοιλάδα της Μπεκάα έγινε κέντρο της ένοπλης ισλαμιστικής (σιιτικής) οργάνωσης Χεζμπολάχ / Hezbollah. Και η Συρία αναμείχθηκε ενεργά στον Εμφύλιο και παρέμεινε ως στρατός κατοχής μέχρι την άνοιξη του 2005.

Έως την έναρξη του πολέμου στη Συρία το 2011, η Μααλούλα ήταν ένας από τους χριστιανικούς θύλακες του συριακού Αντιλιβάνου. Ύστερα, το χωριό καταλήφθηκε από ανταρτικές ομάδες. Καταστροφές και λεηλασίες. Αρπαγή καλογραιών, φόνοι, βεβηλώσεις. Ύστερα, ήρθε ο κρατικός στρατός για να κυνηγήσει τους αντάρτες, από στενοσόκακο σε στενοσόκακο, από σπίτι σε σπίτι, από εκκλησία σε εκκλησία. Πέρασαν τα σύνορα και παλληκάρια της Χεζμπολάχ για να ενισχύσουν τον συριακό στρατό. Αεροπλάνα βομβάρδισαν τις θέσεις των ανταρτών. Ορισμένες από τις καλόγριες ελευθερώθηκαν σε ανταλλαγή αιχμαλώτων. Οι χωρικοί χαμένοι ανάμεσα στα πυρά.

Αυτά για το αλλοτινό βιβλικό χωριό, όπου ακόμα μερικοί γέροντες μπορούσαν να παρακολουθήσουν τις λειτουργίες που γίνονταν στα αραμαϊκά.