«ΑΝΖΑΚ» κόλπος (κόλπος Αναφάρτας)

Σκελετοί και κρανία στρατιωτών. Η Εκστρατεία της Καλλίπολης. Οι τρομερές συγκρούσεις που διεξήχθηκαν εδώ από τις 25 Απριλίου μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου του 1915.

Αυστραλοί και Νεοζηλανδοί ξεπροβάλλουν από τη θάλασσα του Αιγαίου. Η στενότατη παραλία περιβάλλεται από χαμηλούς λόφους με απότομες πλαγιές. Ο οθωμανικός στρατός έβαλε από τα υψώματα κατά των εισβολέων. Εκατοντάδες οι πρώτοι νεκροί. Χιλιάδες οι πρώτοι τραυματίες. Εκρήξεις. Καταιγισμός πυροβόλων. Μάχες σώμα με σώμα, μέρα και νύχτα, επί μήνες. Η ξιφολόγχη ξεκοιλιάζει. Άλλοι πέθαναν από τη δίψα, τον καυτό ήλιο, τις κακουχίες, το κρύο. Γέμισαν κουφάρια οι πλαγιές, τα φαράγγια, τα χαρακώματα. Νεκροί χωρίς ταυτότητα. Επιτιθέμενοι και αμυνόμενοι. Από την πλευρά των νικητών και των ηττημένων.

Ο απόλυτος παραλογισμός.

Η φωτογραφία τραβήχτηκε το 1919 στον όρμο «ΑΝΖΑΚ», έναν χρόνο μετά το τέλος του Μεγάλου Πολέμου κι ενώ ίσχυε ο έλεγχος των Δαρδανελλίων από τους Συμμάχους. Η αγγλική λεζάντα εξηγεί ότι τα παιδιά είναι δύο ντόπια Ελληνόπουλα που μάζεψαν κόκκαλα από τον Λόφο 60.

Τρία χρόνια αργότερα, τον Οκτώβριο του 1922, τα ‘native Greek boys’ αυτής της συγκλονιστικής φωτογραφίας και όλοι οι υπόλοιποι ελληνικής καταγωγής Ανατολικοθρακιώτες εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν για πάντα την πατρίδα τους.

Ο απόλυτος παραλογισμός.