ΚΕΝΤΡΙΚΗ Μακεδονία

H Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, με έκταση 18.811 τετρ. χλμ και διοικητική έδρα τη Θεσσαλονίκη, καταλαμβάνει το κεντρικό τμήμα της Βόρειας Ελλάδας και συγκροτείται από επτά περιφερειακές ενότητες / επτά νομούς, τρεις από τις οποίες είναι παραμεθόριες. Αρχίζοντας από τα Δ-ΝΔ: η Περιφερειακή Ενότητα Πιερίας (έδρα η Κατερίνη) στα ΝΔ, δηλαδή εκεί όπου κυριαρχούν τα Πιέρια βουνά και ο Όλυμπος στα θεσσαλομακεδονικά μέρη. Η Περιφ. Ενότητα Ημαθίας (έδρα η Βέροια) στα Δ, όπου και οι Αιγές, πρώτη πρωτεύουσα του αρχαίου Βασιλείου της Μακεδονίας. Η παραμεθόριος Περιφ. Ενότητα Πέλλας (έδρα η Έδεσσα) στα ΒΔ, όπου και η επόμενη πρωτεύουσα του Μακεδονικού Βασιλείου. Στον Βορρά: η παραμεθόριος Περιφ. Ενότητα Κιλκίς (έδρα το Κιλκίς), στο κέντρο: η Περιφ. Ενότητα Θεσσαλονίκης (έδρα η Θεσσαλονίκη). Νοτιότερα: η Περιφ. Ενότητα Χαλκιδικής (έδρα ο Πολύγυρος) και στα Β-ΒΑ της Κεντρικής Μακεδονίας: η παραμεθόριος Περιφ. Ενότητα Σερρών (έδρα οι Σέρρες). Ο Νομός συνορεύει με τη Βουλγαρία στον Βορρά και στον Νότο φτάνει μέχρι το Αιγαίο.
Το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, στον εσωτερικό κόλπο του μεγάλου Θερμαϊκού κόλπου, είναι το επίνειο των Βαλκανίων στο Αιγαίο, ενώ ο διακρατικός Αξιός / Βαρδάρης, που εκβάλλει στον Θερμαϊκό, και ο διακρατικός Στρυμόνας / Στρούμα, που εκβάλλει στον Στρυμονικό κόλπο, στ’ ανατολικά της Χαλκιδικής, υπήρξαν ανέκαθεν οι φυσικοί άξονες επικοινωνίας της βαλκανικής ενδοχώρας με τον κόσμο του Αιγαίου.
 Να σημειωθεί ότι την ανατολική από τις τρεις χερσονήσου της Χαλκιδικής, το «τρίτο πόδι» όπως λέγεται, ή χερσόνησος του Αγίου Όρους, το καταλαμβάνει η Μοναστική Πολιτεία του Αγίου Όρους (έδρα οι Καρυές), η οποία αποτελεί αυτοδιοίκητο τμήμα του ελληνικού κράτους, σύμφωνα με το άρθρο 105 του Συντάγματος της Ελληνικής Δημοκρατίας, και διέπεται από ειδικό καθεστώς.