Αλλαμανή, Έλλη και Ελλήσποντος (2013)
[Σημειώσεις Πανοράματος]
Χαρακτηρισμός
Αλλά η Έλλη παράκουσε τη θεϊκή συμβουλή (ή εντολή) που έλεγε ότι σε όλη τη διάρκεια της πτήσης τα δυο αδέλφια δεν θα έπρεπε να κοιτάξουν κάτω. Σε όλες τις μυθολογίες, στους γενεσιουργικούς μύθους, πάντα μια γυναίκα έλκεται από τον πειρασμό. Το κορίτσι δεν μπόρεσε να αντισταθεί στη δυναμική ομορφιά του Στενού που χωρίζει την Ευρώπη από την Ασία. Κι έτσι, ζαλίστηκε, έπεσε και πνίγηκε, δίνοντας το όνομά της όχι μόνο στο ίδιο το Στενό αλλά και στο ακρωτήρι που βρίσκεται στο νοτιοανατολικότερο άκρο της ευρωπαϊκής ηπείρου, στη μύτη της Θρακικής Χερσονήσου που εμβολίζει το Αιγαίο.
Ο μύθος έχει πολλές εκδοχές, τα δευτερεύοντα πρόσωπα διαφέρουν από παραλλαγή σε παραλλαγή, αλλά η ουσία παραμένει η ίδια. Με τη θυσία (και την αποθέωσή της) μια κόρη ενός βασιλικού οίκου εξανθρώπισε την άγρια φύση, καθαγίασε τα φουρτουνιασμένα νερά, γαλήνεψε τους τρελούς ανέμους και κράτησε ανοιχτό το φοβερό πέρασμα για να διαβεί η «Αργώ» και να ακολουθήσουν τα πλοία των Αχαιών που πολιόρκησαν την Τροία. Από τότε έως τη νίκη του ελληνικού στόλου στη ναυμαχία της Έλλης, τον Δεκέμβριο του 1912, είχαν περάσει πάνω από τριάντα αιώνες. Αμέτρητοι πλόες στον πόντο, τον πορθμό, της Έλλης.
Το κείμενο συνοδεύεται από έναν χάρτη Αιγαίο – Μαύρη Θάλασσα κι έναν χάρτη της ευρύτερης περιοχής των Στενών. >>>>>>>>>>>>>>> Στο Συνοδευτικό Υλικό θα βρείτε πολλούς χάρτες (μπορείτε να τους διαβάσετε λεπτομερώς, πατώντας πάνω στην εικόνα), καθώς και τα κείμενα για τους άλλους ελλησποντιακούς μύθους: τον Πρωτεσίλαο, τον πρώτο Έλληνα νεκρό του Τρωικού πολέμου, καθώς και για την τραγική μητέρα Εκάβη, την βασίλισσα της ηττημένης Τροίας (στις Σημειώσεις Πανοράματος). >> Μην παραλείψετε να διαβάσετε τις ταυτότητες που συνοδεύουν κάθε θέμα: δίνονται πάμπολλα πρόσθετα στοιχεία.