Hellström, Labraunda (2007)
[Βιβλιογραφία]

Αρχαιολογικός Οδηγός [στα τουρκικά] γραμμένος από τον επικεφαλής των ανασκαφών που διεξάγει το Βασιλικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο της Σουηδίας από το 1948 στον αρχαιολογικό χώρο της μικρασιατικής Λαβράνδου, στη δυτική Καρία. Η Λάβρανδος ή τα Λάβρανδα ήταν ένας φορτισμένος τόπος, κατάφυτος με πλατάνια, τα οποία λάτρευαν οι Κάρες. Οι δωρικές αποικίες της Καρίας μεταφύτευσαν τη λατρεία του Διός Στρατίου ή και Λαβράνδου ήδη από τον 7ο π.Χ. αι. «Οι Κάρες είναι οι μόνοι, από όσο τουλάχιστον γνωρίζω εγώ, που κάνουν θυσίες στον Στράτιο Δία» γράφει ο Ηρόδοτος (Τερψιχόρη 119). Το Ιερό ελληνοποιήθηκε, ανοικοδομήθηκε κι απέκτησε πολλά κτίσματα στο τέλος της Κλασικής περιόδου, όταν κυβερνούσε την περσοκρατούμενη Καρία η δυναστεία του Μαυσώλου. Και οι επεκτάσεις κι ανοικοδομήσεις συνεχίστηκαν στα ρωμαϊκά χρόνια, ενώ σταδιακά αναπτύσσεται γύρω μία μικρή πόλη. Ο πρώτος χριστιανικός ναός χρονολογείται στον 4ο αι. και η βυζαντινή πολιτεία εξακολουθεί να ζει ως τη Μεσοβυζαντινή περίοδο.

Το κείμενο συνοδεύεται από κατόψεις, σχεδιαστικές αναπαραστάσεις, χάρτες και πλούσιο φωτογραφικό υλικό (C). Χάρτης της περιοχής με τις αρχαιότητες του Νομού Μούγλα (Muğla ili) σ. 10. Γλωσσάρι σσ. 155-157. Βιβλιογραφία σσ. 159-163. Κατόψεις και στο εσωτερικό μέρος του εξωφύλλου και του οπισθόφυλλου, Σύνολο σελ. 164.