Η παγωμένη επιφάνεια της λιμνοθάλασσας Αρσινόης-Σινόιε (Ίστρια, Φεβρουάριος 1987)
[Φωτογραφικό υλικό]

Η παγωμένη επιφάνεια της λιμνοθάλασσας Αρσινόης-Σινόιε (Ίστρια, Φεβρουάριος 1987)

Ίστρια. Η ρηχή λιμνοθάλασσα Αρσινόη-Σινόιε, που απομάκρυνε την παραθαλάσσια πόλη από τη θάλασσα, τον χειμώνα παγώνει. Η επιφάνεια της Αρσινόης έλαμπε, ασήμιζε, έπαιρνε όλες τις διαβαθμίσεις του κυανού κι έδινε την ψευδαίσθηση της λίμνης. Άγρια, πικρή, ομορφιά. Κι εμείς αντικρίζαμε ενθουσιασμένοι το θέαμα, τουρτουρίζαμε (ή υγρασία έφτανε μέχρι το μεδούλι της ύπαρξής μας), κι ο νους μας πήγε σε εκείνον τον εξαίσιο Λατίνο ποιητή που πέρασε, εξόριστος, σε αυτή τη περιοχή τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Η ρωμαϊκή εξουσία έστειλε τον Οβίδιο στους κοντινούς Τόμους (σήμερα Κωνστάντζα), στην πικρή ερημιά του δυτικού Εύξεινου το 8 μ.Χ. Στον τόπο της εξορίας του, ανάμεσα στους λίγους Ρωμαίους λεγεωνάριους και στους εγχώριους πληθυσμούς, Έλληνες, Θράκες και Γέτες, ο Οβίδιος δεν έπαψε να ονειρεύεται τη Ρώμη της παλαιάς ευτυχίας του και να εκλιπαρεί την επιείκεια του αυτοκράτορα, με συνεχή μηνύματα, χωρίς όμως να πετύχει ποτέ τον επαναπατρισμό του. Πέθανε το 17 ή 18 μ.Χ.