Μπάουερσοκ, Το χωνευτήρι του Ισλάμ (2021)
[Βιβλιογραφία]
Γ. Ο. Μπάουερσοκ, Το χωνευτήρι του Ισλάμ, Λευτέρης Π. Γραμματόπουλος (μτφρ) (Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα 2021)
Αρχική έκδοση
«Πενιχρές είναι οι γνώσεις μας σχετικά με την Αραβία κατά τον 6ο αιώνα μ.Χ. Ωστόσο, σ' εκείνη την περιοχή εκείνης της μακρινής εποχής αναδύθηκαν μια θρησκεία και μια αυτοκρατορία που εξαπλώθηκαν από την Ιβηρική Χερσόνησο μέχρι την Ινδία, ενώ σήμερα οι μουσουλμάνοι αντιπροσωπεύουν σχεδόν ένα τέταρτο του παγκόσμιου πληθυσμού. Ο Γκλεν Ουώρρεν Μπάουερσοκ [Glen Warren Bowersock] προσπαθεί να φωτίσει αυτή την πολύ σκοτεινή -αλλά και άκρως δυναμική- περίοδο στην ιστορία του ίσλάμ (από τα μέσα του 6ου μέχρι τα μέσα του 7ου αιώνα), ερευνώντας γιατί το προφητικό μήνυμα του Μωάμεθ βρήκε τόσο γόνιμο έδαφος στην άγονη Αραβία και πώς διαδόθηκε τόσο γρήγορα στον ευρύτερο κόσμο.
Την εποχή του Μωάμεθ, η Αραβία βρισκόταν στο σταυροδρόμι μεγάλων αυτοκρατοριών και αποτελούσε πεδίο ανταγωνισμού μεταξύ χριστιανισμού, ιουδαϊσμού και τοπικών πολυθεϊστικών παραδόσεων. Η Μέκκα, γενέτειρα του Μωάμεθ, ανήκε στο τμήμα της Αραβίας που είχε κατακτήσει πρόσφατα ο Αιθίοπας χριστιανός βασιλιάς Άμπραχα. Όταν όμως πέθανε ο Άμπραχα, η δυτική Αραβία πέρασε από την αιθιοπική στην περσική κυριαρχία, ενώ ο θάνατος του Βυζαντινού αυτοκράτορα Μαυρίκιου το 602 επέφερε ακόμη μεγαλύτερη αστάθεια στην περιοχή. Σ' ένα τέτοιο χαοτικό περιβάλλον, όπου χώρες και πληθυσμοί παλινδρομούσαν συχνά πυκνά μεταξύ ανταγωνιζόμενων δυνάμεων και θρησκειών, ο Μωάμεθ άρχισε να κερδίζει προσήλυτους με τις αποκαλύψεις του. Σε ταραγμένους καιρούς, οι οπαδοί του συνενώθηκαν σε πανίσχυρη δύναμη και κατέκτησαν Παλαιστίνη, Συρία και Αίγυπτο, θέτοντας τα θεμέλια για το χαλιφάτο των Ομμεϋαδών. Το χωνευτήρι του ίσλάμ παραμένει σκεύος απροσδιόριστο· ίσως δεν κατορθώσουμε ποτέ να το συλλάβουμε με ακρίβεια. Ο Μπάουερσοκ όμως προσφέρει τη λεπτομερέστερη εικόνα του περιγράμματος και την πληρέστερη ερμηνεία τού πώς διαμορφώθηκε μια από τις μεγάλες θρησκείες του κόσμου.» (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Να προστεθεί ότι ο ομότιμος καθηγητής Αρχαίας Ιστορίας στο Ινστιτούτο Προηγμένων Μελετών του Πανεπιστημίου του Πρίνστον δεν εξερευνά μόνο τον –ελάχιστα γνωστό– έκτο αιώνα, αλλά την κρίσιμη εκατονταετία 560-660 και φτάνει έως την ανέγερση του Θόλου του Βράχου στην Ιερουσαλήμ το 691-692, όπως φαίνεται και από τους τίτλους των κεφαλαίων.
Περιεχόμενα. Βραχυγραφίες. Προλεγόμενα σ. 11. 1 Το αραβικό βασίλειο του Άμπραχα σ. 25. 2 Ο αραβικός παγανισμός στην Ύστερη Αρχαιότητα σ. 47. 3 Η Μέκκα στην Ύστερη Αρχαιότητα σ. 64. 4 Αιθιοπία και Αραβία σ. 81. 5 Οι Πέρσες στην Ιερουσαλήμ σ. 99. 6 Μωάμεθ και Μεδίνα σ. 119. 7 Η μεσοβασιλεία των τεσσάρων χαλιφών σ. 133. 8 Νέα τάξη πραγμάτων σ. 149. 9 Ο Θόλος του Βράχου σ. 160. Χάρτες: Νοτιοδυτική Αραβία σ. 180. Χετζάζη σ. 181. Επιλογή βιβλιογραφίας σ. 183. Ευχαριστίες σ. 185. Κατάλογος εικόνων σ. 188. Ευρετήριο σ. 189. Σύνολο σελ. 206 (20 Χ 14 εκ), μαλακό εξώφυλλο.