Dinu, Cantemir şi Mavrocordat (2011)
[Βιβλιογραφία]

Η μελέτη αποτελεί την πρώτη βιογραφία του Νικολάου Μαυροκορδάτου, κορυφαίας προσωπικότητας του πρώιμου νεοελληνικού Διαφωτισμού. Ερευνώντας κυρίως πρωτογενείς πηγές (τόσο ρουμανικές όσο και ελληνικές, τουρκικές ή δυτικές), ο Tudor Dinu αναπαριστά την περιπετειώδη πολιτική σταδιοδρομία του Μαυροκορδάτου, δύο φορές ηγεμόνα τόσο της Μολδαβίας (1709-1710, 1711-1716) όσο και της Βλαχίας (1716, 1719-1730). Παράλληλα, πραγματεύεται εκτενώς και το λογοτεχνικό έργο του (το μυθιστόρημα Φιλοθέου Πάρεργα, την ηθική πραγματεία Περί καθηκόντων, τον Ψόγο της Νικοτιανής κά.). Εξάλλου, η δραστηριότητα που αναπτύσσει ο Έλληνας ηγεμόνας δε εξετάζεται μεμονωμένα, αλλά εντάσσεται στα πολιτικά συμφραζόμενα στο πλαίσιο των οποίων αυτός ενεργοποιήθηκε, και παρουσιάζεται σε συνεχή αλληλεξάρτηση με τη δραστηριότητα άλλων πρωταγωνιστών της ιστορικής εκείνης περιόδου, με τους οποίους ήρθε σε επαφή ή συγκρούστηκε. Από αυτούς ο ισχυρότερος αντίπαλος του μεγάλου δραγομάνου ήταν ο Ρουμάνος πρίγκιπας Δημήτριος Καντεμίρης (1673-1723), ταυτόχρονα πολιτικός άνδρας και λογοτέχνης, μια από τις σημαντικότερες πνευματικές προσωπικότητες της νοτιοανατολικής Ευρώπης στις αρχές του 18ου αιώνα (ανατολιστής, ιστορικός, γεωγράφος, εθνολόγος, μουσικολόγος, μυθιστοριογράφος). Το 1710 ο Καντεμίρης κατόρθωσε να αντικαταστήσει τον Μαυροκορδάτο στο θρόνο της Μολδαβίας, αλλά σύναψε μια αντιοθωμανική συμμαχία με τον Μέγα Πέτρο και μετά την ήττα των χριστιανών το έτος 1711 αναγκάστηκε να καταφύγει στη Ρωσία, ανοίγοντας το δρόμο για την επάνοδο του Μαυροκορδάτου στην εξουσία.

Η μελέτη του Tudor Dinu, ακολουθώντας την παράδοση των Βίων παραλλήλων του Πλουτάρχου, δίνει ταυτόχρονα τη βιογραφία του Καντεμίρη και αναλύει διεξοδικά τα ποικίλα έργα του. Πέραν της επιστημονικής συμβολής του, το βιβλίο αποτελεί εξίσου προσιτό και ευχάριστο ανάγνωσμα εξαιτίας του ελκυστικού ύφους του, που το διακρίνει μια αναμφισβήτητη λογοτεχνική χροιά.