Βαφειός, οικισμός

Σκαρφαλωμένος, σχεδόν γαντζωμένος, στις δυτικές πλαγιές του Λεπέτυμνου βρίσκεται ο Βαφειός. Αγναντεύει από εκεί τον Μόλυβο και την απέναντι περιοχή της Τρωάδας, βιγλίζοντας το στενό θαλάσσιο πέρασμα ανάμεσα στο νησί και τις μικρασιατικές ακτές. Πετρόχτιστα σπίτια με κεραμιδοσκεπές, στενά λιθόστρωτα, πέτρινοι τσεσμέδες και πεντακάθαρες λουλουδιαστές αυλές, φιλόξενοι νοικοκυραίοι, πλατάνια, καβάκια και καρυδιές, αιωνόβιες βελανιδιές και λιοχώραφα, η καταπράσινη λαγκαδιά του Λαγού και η πηγή του Δράκου, μονοπάτια στα βήματα των παλιών ξωμάχων, υπαίθριοι τόποι λατρείας κατάλοιπα του αρχαίου παρελθόντος, συνθέτουν μια ξεχωριστή εικόνα για τον Βαφειό.

Όταν η βουνίσια αύρα σού δροσίζει το πρόσωπο καθώς ξαποσταίνεις κάτω από τον πλάτανο της πάνω γειτονιάς, τότε παλιές θύμησες κι αναπολήσεις ξυπνούν μέσα σου. Το ανάσεμα της γης και το κελάρυσμα του νερού, μουρμουρίζουν παλιές ιστορίες και παραμύθια από το μεράκι των ανθρώπων αυτού του τόπου που μοσχοβολούν νοικοκυροσύνη και ομορφιά. Αφηγούνται ιστορίες του ξενιτεμού και του μαρασμού, που πλήγωσε τον μικρό αυτό τόπο όπως συνέβη και σε όλα τα χωριά της Λέσβου μετά την Κατοχή και τον Εμφύλιο.

Πανδαισία χρωμάτων από κάθε λογής αγριολούλουδα είναι ο τόπος αυτός την άνοιξη και αν τύχει και νυχτωθείς μέσα στις ρεματιές, τότε θα μαγευτείς από το γλυκό κελάηδημα των αηδονιών να αντηχεί στις λαγκαδιές.

Η ιστορία αυτού του μικρού χωριού συμπορεύεται με το λαμπρό παρελθόν της κραταιάς Μήθυμνας, δηλαδή του Μόλυβου.