Πύθιο, παρεβρίτικο κεφαλοχώρι
[Τόπος]

Η Τοπική Κοινότητα Πυθίου υπάγεται στη Δημοτική Ενότητα Διδυμοτείχου του Δήμου Διδυμοτείχου της Περιφερειακής Ενότητας Έβρου (πρώην Νομού Έβρου). Στην Τοπική Κοινότητα Πυθίου ανήκουν και τα χωριουδάκια Ρήγιο και Σταθμός (όπου λειτουργούσε ένας πολύ μεγάλος Σιδηροδρομικός Σταθμός της διαδρομής Αδριανούπολη / τ. Εντιρνέ – Αλεξανδρούπολη.

Το παραμεθόριο και παρεβρίτικο Πύθιο απέχει 15 χλμ βορείως του Διδυμότειχου και εκτείνεται στην πλαγιά ενός χαμηλού λόφου στη δυτική όχθη του Έβρου. Μπροστά στον οικισμό και μέχρι τον ποταμό απλώνεται μια μικρή μακρόστενη κοιλάδα, ενώ στο βόρειο άκρο του οικισμού, μια στενή λουρίδα γης διαμορφώνει άλλον ένα λόφο· είναι χαμηλός κι αυτός αλλά με εξαιρετικά απότομες πλαγιές. Εδώ, γύρω στα 1330-1340, έκτισε ο Ιωάννης Καντακουζηνός, «πρωθυπουργός» του Ανδρόνικου Γ΄ του Παλαιολόγου, έναν εντυπωσιακό πύργο, τετραώροφο ή και πενταώροφο, για να ελέγχει την περιοχή μεταξύ Αδριανουπόλεως και Διδυμότειχου. Ο οικισμός του Πυθίου, είναι ένας γραφικό αγροτoκτηνοτροφικό χωριό στενά δεμένο και με τον εθνομάρτυρα του 1821, τον άγιο Κύριλλο τον από Αδριανουπόλεως (τον Οικουμενικό Πατριάρχη Κύριλλο ΣΤ΄, 1813-1818). Ο περίοπτος Πύργος ή Φρούριο του Καντακουζηνού είναι ένα από τα ελάχιστα κοσμικά (μη εκκλησιαστικά) βυζαντινά οικιστικά κτίσματα που έχουν σωθεί σε ολόκληρο τον κόσμο. Εδώ, 2 χλμ μακριά από το ποτάμιο ελληνοτουρκικό σύνορο, 110 χλμ μακριά από την Αλεξανδρούπολη και 910 χλμ από την Αθήνα.