Το αριστερό τμήμα της περιβόητης επιγραφής (μεγαλογράμματη γραφή)
[Φωτογραφικό υλικό]

Ο Άγιος Στέφανος / το Ούλου Τζαμί στο Κιράνκιοϊ (παλαιό σαφραμπολίτικο προάστιο / σήμερα η μοντέρνα Σαφράμπολη) φωτ 46. Εδώ, σε μαύρη πέτρα, έχουν χαραχτεί τα εξής:

---

«ΣΩΤΗΡ ΦΑΝΕΙΣ, ΣΤΕΦΑΝΕ, ΑΛΓΕΙΝΩΝ ΠΟΝΩΝ / ΛΑΙΟΥ ΓΟΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΟΔΟΣ ΟΙΚΤΡΑΣ ΦΙΛΗΣ, / ΘΕΙΟΝ ΝΑΟΝ ΔΟΜΟΥΜΑΙ ΚΛΕΙΝΗ ΤΗ ΠΟΛΕΙ / ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΡΑΝΤΟΡΟΣ ΠΑΛΑΙΦΑΤΟΥ / ΔΩΡΟΥΜΕΝΗ ΛΗΦΘΕΝΤΑ ΔΩΡΟΝ ΣΟΝ ΠΟΔΑ ΑΥΤΩ ΜΕΝΕΙΝ ΣΥΣΣΗΜΟΝ ΑΛΗΣΤΟΥ ΜΝΕΙΑΣ / ΒΣ. ΕΥΔ. ΦΙΕ ΘΑΡ. Η»

---

Πρόκειται για την επιγραφή που υποτίθεται ότι ανάγεται στους χρόνους του αυτοκράτορα Θεοδόσιου και ότι αφιερώθηκε από την ίδια την αυτοκράτειρα Ευδοκία (ΕΥΔ.). Με αυτό το ψευδεπίγραφο επίγραμμα του 1872 ο συντάκτης (ο «ημιμαθής διδάσκαλος», όπως τον χαρακτηρίζει ο o Σαφραμπολίτης Αθανάσιος Γαβριηλίδης) θέλησε αφενός να επιβεβαιώσει την ιστορικότητα του ονόματος Θεοδωρούπολις για τη Σαφράμπολη κι αφετέρου να συνδέσει τον ναό του Αγίου Στεφάνου όχι μόνο με την αυτοκράτειρα Ευδοκία, αλλά και με το τμήμα του σκηνώματος του πρωτομάρτυρα, το οποίο έδειχναν οι Χριστιανοί στον ναό τους.

---

Από κάτω διακρίνεται το αριστερό άκρο της κτητορικής επιγραφής του 1872: καφέ μάρμαρο που καταλήγει τυλιγμένο εν είδη περγαμηνής. Η επιγραφή: «Ούτος ο ιερός ναός του πρωτομάρτυρος αρχιδιακόνου Στεφάνου, ανεκαινίσθη εκ βάθρων, τη προτροπή και προστασία του πανιερωτάτου Μητροπολίτου Αγ. Νεοκαισαρείας κυρ Ιερόθεου τη γενναία συνδρομή του μακαρίτου Χ΄΄Βασιλείου Χ΄΄Μωυσή και τη επιμελεία και δαπάνη των λοιπών απάντων ευσεβών χριστιανών αωοβ Αυγούστου ιε΄ [δηλ. 15 Αυγούστου 1872]».

---

Η καταστροφή που προξένησαν τα «αναστηλωτικά» συνεργεία και στις δύο επιγραφές είναι εμφανέστατη.