Κάτω Κάστρο Μυτιλήνης: Η Παναγιά η Γαλατούσα
[Φωτογραφικό υλικό]

Μυτιλήνη, Κάστρο φωτ 320. Μπαίνοντας κανείς από την πύλη του Κάτω Κάστρου της Μυτιλήνης βρίσκεται σε μια παλιά ιστορική γειτονιά της πόλης. Μπροστά στον αρχαίο λιμενοβραχίονα, που περιτριγυρίζεται από τους γλάρους και τα θαλασσοπούλια, δίπλα στο παλιό καρνάγιο, εκεί που το κύμα του Αιγαίου σκάει στα τοιχώματα των θαλάσσιων πύργων και των ελληνιστικών τειχών, κάτω από τη σκιά του επιβλητικού Κάστρου των Γατελούζων που δεσπόζει πιο ψηλά, ανάμεσα σε παλιά χαμάμ και σπίτια που «ανδρώθηκαν» τον προηγούμενο αιώνα τα νιάτα του νησιού, ξεκινά ένα μικρό ανηφορικό μονοπάτι που σε οδηγεί στα ριζά ενός γκριζωπού βράχου με έναν σκουριασμένο σταυρό. Σημάδι ότι έφτασες στην Παναγιά τη Γαλατούσα.

---

Ένας τόπος ιερός στα έγκατα του βράχου, αθέατος για τους πολλούς, που κρατά κρυφά τα μυστικά του. Μια στενή είσοδος και μερικά πέτρινα σκαλιά σε οδηγούν στον τόπο του προσκυνήματος και στην πηγή που αναβλύζει το αγίασμα. Ατμόσφαιρα υποβλητική, φως μυσταγωγικό από τα αναμμένα καντήλια και τις λιγοστές ακτίνες του ήλιου που καταφέρνουν να εισχωρούν από ένα μικρό άνοιγμα του βράχου στην κορυφή.

---

Ετούτη η Παναγιά, που βυζαίνει τον μικρό Χριστό, η καλά κρυμμένη στον βράχο, στάθηκε η εξομολόγος για τις «παστρικές», ακούγοντας σιωπηλά τις βασανισμένες ψυχές τους. Ένα καταφύγιο ψυχών, αναζητώντας τη λύτρωση και την ανάσταση από τα σκοτάδια της σπηλιάς, στο φως της χαράς και της ζωής.

---

Αν βρεθείς την άνοιξη εδώ, το μονοπάτι για την Παναγιά τη Γαλατούσα είναι πνιγμένο από την φρέσκια βλάστηση και τα αγριολούλουδα. Το βήμα σου μοσχοβολά από τα ανθισμένα χαμομήλια και τις μαργαρίτες. Από τον βράχο ψηλά η ματιά σου ατενίζει το Αιγαίο και τις απέναντι μικρασιατικές ακτές. Ένας τόπος μνήμης. Τα πάντα ψιθυρίζουν και μεταφέρουν φωνές από το παρελθόν, γεμάτες χαρές και πόνο. Ψίθυροι που στοιχειώνουν τον τόπο και τα θεμέλια του μεγάλου Κάστρου. Ένας ακόμη μικρός παράδεισος της Λέσβου για τους μυημένους.