Στράβων, Γεωγραφικά
[Βιβλιογραφία]

Ο Στράβωνας (63 / 64 π.Χ. - μετά το 21 μ.Χ.), ιστορικός, φιλόσοφος και γεωγράφος, γεννήθηκε στην Αμάσεια του Πόντου (σήμερα Amasya, στην τουρκική ενδοχώρα της Μαύρης Θάλασσας). Έζησε την πρώτη περίοδο της κατάληψης του Πόντου από τους Ρωμαίους, σπούδασε στη Μικρασία και στην Ρώμη κι, ύστερα από μεγάλα ταξίδια στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία την εποχή του Οκταβιανού Αυγούστου κι αφού έζησε κάμποσα χρόνια στην περιλάλητη Αλεξάνδρεια –ορμητήριο για ταξίδια στην Αιθιοπία κι αλλού–, επέστεψε στη γενέτειρά του όπου φαίνεται ότι ολοκλήρωσε το συγγραφικό του έργο. Πέθανε στην Αμάσεια την τρίτη δεκαετία του 1ου μ.Χ. αι. Το ιστορικό του έργο έχει χαθεί σχεδόν όλο, αλλά ευτυχώς σώθηκε η σπουδαιότατη γεωγραφική κι εθνολογική του πραγματεία, το σημαντικότερο από τα σωζόμενα έργα αυτού του περιεχομένου, μετά τις Ιστορίες του Ηροδότου.

Τα Γεωγραφικά αποτελούνται από 17 Βιβλία. Σ’ αυτά περιγράφονται (συχνά με εκπληκτικές λεπτομέρειες, των οποίων εντυπωσιάζει η ακρίβεια) όλες οι περιοχές της Αυτοκρατορίας, αλλά και τόποι εκτός των ρωμαϊκών συνόρων, οι πόλεις του τότε γνωστού κόσμου, τα ήθη, τα έθιμα και η ζωή των διαφόρων λαών που συγκροτούσαν το εθνολογικό ψηφιδωτό του κράτους, καθώς και των όμορων περιοχών, ιδίως της Ασίας. Στα δύο πρώτα Βιβλία (I, II) δίνονται οι μαθηματικές αρχές της γεωγραφίας, αναλύεται ο τρόπος που πρέπει κανείς να αντιμετωπίζει τον χώρο και να «γεωγραφεί», και γίνεται κριτική παλαιότερων γεωγραφούντων. Στο τρίτο (III) και τέταρτο (IV) περιγράφονται τόποι της Ισπανίας και της Γαλατίας (δηλαδή ένα μεγάλο μέρος της Δυτικής Ευρώπης: από τις γαλλικές πεδιάδες έως τις Άλπεις και τον Ρήνο). Στο πέμπτο (V) και στο έκτο (VI) Βιβλίο η Ιταλία και η Σικελία. Στο έβδομο (VII), το οποίο σώζεται αποσπασματικά, περιλαμβάνονται η Νοτιοανατολική και Ανατολική Ευρώπη, δηλαδή η Βαλκανική χερσόνησος από την Αδριατική έως τις εκβολές του Δούναβη, τη Θάλασσα του Μαρμαρά και τη Μακεδονία, καθώς και η ουκρανική στέπα από τον Δούναβη έως την Κριμαία και την Θάλασσα του Αζόφ. Στο όγδοο (VIII), ένατο (IX) και δέκατο (X) περιοχές της Ελλάδας. Στο ενδέκατο έως και το δέκατο τέταρτο (XI, XII, XIII, XIV) περιγράφονται περιοχές της Ασίας, κυρίως της Δυτικής, από τον Καύκασο έως τα βόρεια της Συρίας (εδώ υπάγονται και ο Πόντος, η Καππαδοκία κι άλλες περιοχές της Μικράς Ασίας, αλλά και τμήμα της νησιωτικής Ελλάδας: Κυκλάδες). Στο δέκατο πέμπτο (XV) η Ινδία και η Περσία (Ιράν). Στο δέκατο έκτο (XVI) η Μέση Ανατολή: η Ασσυρία, η Βαβυλωνία και η Μεσοποταμία (Ιράκ και νότια Τουρκία), η Συρία, η Φοινίκη (Λίβανος και μεσανατολικά παράλια), η Ιουδαία, η Υπεριορδανία και η Χερσόνησος της Αραβίας. Τέλος, στο δέκατο έβδομο (XVII) Βιβλίο περιγράφονται η Αίγυπτος και η Λιβύη.

Τα Περιεχόμενα όπως αναγράφονται στο Βιβλίο Ι

ΤΩΝ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΩΝ 17 ΚΕΦΑΛΑΙΑ (ΒΙΒΛΙΑ)

αʹ Ὅτι οὐκ ἐκτὸς φιλοσοφίας ἡ γεωγραφικὴ πραγματεία. ὅτι καὶ Ὅμηρος αὐτῆι πανταχοῦ τῶν ἐπῶν φαίνεται χρώμενος. ὅτι οἱ πρότερον αὐτῆι χρησάμενοι ἐλλιπῶς ἢ ἀναρθρώτως ἢ ἐσφαλμένως ἢ ψευδῶς ἢ τοῖς αὐτοῖς ἀσυμφώνως εἰρήκασιν. ἔλεγχοι καὶ ἀποδείξεις τοῦ εἰκότως αὐτὸν οὕτω κρίνειν. κεφαλαιώδεις λόγοι πάσης οἰκουμένης συντόμως ὑποτυποῦντες τὴν διάθεσιν. πίστις εἰκότων καὶ τεκμηρίων βεβαίων τοῦ κατὰ μέρη τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν ἐνηλλάχθαι καὶ εἰς ἀλλήλας μετατεθῆναι. βʹ Ἐν τῶι δευτέρωι κατὰ λέξιν προβαλλόμενος τὰ Ἐρατοσθένους διαιτᾶι καὶ διελέγχει ὅσα μὴ ὀρθῶς εἴρηται ἢ διήιρηται ἢ διαγέγραπται· καὶ Ἱππάρχου δὲ τῶν πολλῶν μιμνήσκεται ἐπιλαμβανόμενος. καὶ ἐπὶ τέλει ἔκθεσις σύντομος καὶ τρόπον τινα σύνοψις τῆς ὅλης πραγματείας͵ τοῦτ᾽ ἔστι τῆς γεωγραφικῆς ἱστορίας.

γʹ Εν τω τρίτω την Ιβηρίαν και τα μέρη αυτής, ένθεν μεν τα από του Ιερού ακρωτηρίου μέχρι Στηλών, και τα από τούτου πάλιν μέχρι Νερίου, εν οις και η Λυσιτανία. ένθεν δε τα από Στηλών μέχρι της Πυρήνης. μεθ' α και τας παρακειμένας τη Ιβηρία νήσους, τας τε εντός Στηλών, Πιτυούσσας και Γυμνησίας, και τα εκτός Στηλών Γάδειρα. δʹ Ἐν τῶι τετάρτωι τὰ περὶ Γαλλίαν καὶ Ἰβηρίαν καὶ ὅσα διείργουσιν αἱ Ἄλπεις τῆς Ἰταλίας ἔνδον͵ ἐν οἷς καὶ Βρεττανία καὶ τῶν ὠκεανιτίδων νήσων τινές͵ ὅσαι καὶ δοκοῦσιν οἰκεῖσθαι͵ καὶ βαρβάρων χώραν καὶ ἔθνη παροικοῦντα τοῦ Ἴστρου πέραν. εʹ Ἐν τῶι πέμπτωι τὰ περὶ Ἰταλίαν ἀπὸ τῆς ὑπωρείας τῶν Ἄλπεων μέχρι τοῦ Σικελικοῦ πορθμοῦ καὶ Ταραντίνου κόλπου καὶ τοῦ Ποσειδωνιάτου͵ ἐς οἷς Βενετία͵ Λιγουρία͵ Πικηνόν͵ Τουσκία͵ Ρώμη͵ Καμπανία͵ Λευκανία͵ Ἀπουλία͵ καὶ ὅσαι νῆσοι τῆι ταύτηι θαλάσσηι παράκεινται ἀπὸ Γενουσῶν μέχρι Σικελίας. ςʹ Ἐν τῶι ἕκτωι τὰ ἐφεξῆς τῆς Ἰταλίας καὶ τὰ ἐντὸς τοῦ Ἀδρία μέχρι Μακεδονίας͵ ἐν οἷς Ἀπουλία Καλαβρία καὶ ὅσα κατὰ τὸν Ἰόνιον κόλπον ἅμα ταῖς παρακειμέναις νήσοις ἀπὸ Σικελίας ἕως τῶν Κεραυνίων͵ κἀκ τοῦ ἄλλου μέρους ἕως Καρχηδόνος καὶ τῶν ταύτηι παρακειμένων νησιδίων.

ζʹ Ἐν τῶι ἑβδόμωι λέγει τῆς Εὐρώπης τὰ λειπόμενα μέρη· ἔστι δὲ τὰ πρὸς ἕω πέραν τοῦ Ρήνου μέχρι τοῦ Τανάϊδος καὶ τοῦ στόματος τῆς Μαιώτιδος λίμνης͵ καὶ ὅσα μεταξὺ τοῦ Ἀδρίου καὶ τῶν ἀριστερῶν τῆς Ποντικῆς θαλάσσης μερῶν ἀπολαμβάνει πρὸς νότον μέχρι τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς Προποντίδος ὁ Ἴστρος͵ ἐν οἷς καὶ Μακεδονία πᾶσα. ηʹ Ἐν τῶι ὀγδόωι λέγει τὰ τῆς Εὐρώπης͵ Μακεδονίας τὰ λειπόμενα καὶ Ἑλλάδα πᾶσαν· ἐν ἧι καὶ ἐγχρονίζει διὰ τὸ πολύγνωστον τῆς χώρας͵ διακριβῶν καὶ εὐκρινῆ ποιῶν τὰ ἀδιακρίτως καὶ ἀδιορίστως ὑπὸ τῶν ποιητῶν τε καὶ ἱστορικῶν περὶ τῶν ταύτηι πόλεων εἰρημένα͵ καὶ μάλιστα ἐν καταλόγωι τε καὶ ἄλλοθι πολλαχοῦ τῆς ποιήσεως. θʹ Ἐν τῶι ἐνάτωι περὶ τῆς Ἑλλάδος͵ Ἀθηνῶν μάλιστα πανηγυρικὴν ἔκφρασιν͵ καὶ Βοιωτίαν καὶ Θετταλίαν μετὰ τῆς παραλίας ταύτης. ιʹ Τὸ δέκατον περιέχει Αἰτωλίαν καὶ τὰς παρακειμένας νήσους͵ ἔτι δὲ Κρήτην πᾶσαν͵ ἧι καὶ μάλιστα ἐγχρονίζει͵ νόμιμά τε αὐτῆς διηγούμενος καὶ τῶν Κουρήτων͵ πρὸς δὲ καὶ τῶν Ἰδαίων δακτύλων τὴν ἐν αὐτῆι γένεσιν καὶ τιμὴν καὶ ὄργια ἐπεξιών· καὶ τὸ ἴδιον δὲ γένος Στράβων ἀπὸ Κρήτης λέγει· ἔτι δὲ καὶ τὰς περὶ Κρήτην νήσους πολλὰς οὔσας περιέχει τὸ βιβλίον͵ ἐν αἷς εἰσι καὶ αἱ Σποράδες καὶ τῶν Κυκλάδων ἔνιαι. ιαʹ Τὸ ἑνδέκατον ἄρχεται μὲν τῆς Ἀσίας͵ τοῦ Τανάιδος ἀπὸ τῶν ἀρκτικῶν μερῶν ἄνωθεν ἀρχομένου διαιρεῖν τὴν Εὐρώπην τῆς Ἀσίας. περιέχει δὲ τὸ βιβλίον καὶ τὰ παρακείμενα ἔθνη ταῖς ἀρχαῖς αὐτοῦ πρὸς τῆι ἀνατολῆι καὶ μεσημβρίαι͵ ἣ καὶ Ἀσία ἐστίν. ἔστι δὲ τῆιδε ἔθνη βάρβαρα τὰ τῶι βιβλίωι ἐγκείμενα ὅσα παροικεῖ τὸ Καυκάσιον ὄρος͵ ἐν οἷς Ἀμαζόνες τε καὶ Μασσαγέται͵ Σκύθαι καὶ Ἀλβανοὶ καὶ Ἴβηρες͵ Βακτριανοί͵ Κάσπιοι͵ Μῆδοι͵ Πέρσαι͵ Ἀρμενίαι δύο ἕως τῆς Μεσοποταμίας· ἔχει δὲ καὶ Τρωγλοδύτας καὶ Ἡνιόχους οὕτω λεγόμενα ἔθνη͵ καὶ Σκηπτούχους͵ Σοάνας͵ Ἀσσυρίους͵ Πολυφάγους͵ Ναβιανούς͵ Σιρακούς͵ Ταπύρους. ἐπεμνήσθη δὲ Ἰάσονος καὶ Μηδείας καὶ ὧν ἔκτισαν πόλεων· ἔτι δὲ Ξέρξου καὶ Μιθριδάτου καὶ Ἀλεξάνδρου τοῦ Φιλίππου. ιβʹ Τὸ δωδέκατον περιέχει τὰ ὑπόλοιπα τῆς Ποντικῆς χώρας καὶ ἐφεξῆς Καππαδοκίαν͵ Γαλατίαν͵ Βιθυνίαν͵ Μυσίαν͵ Φρυγίαν͵ Μαιονίαν͵ καὶ πρὸ τούτων Σινωπίδα͵ πόλιν Ποντικήν͵ καὶ Ἡράκλειαν καὶ Ἀμάσειαν· ἔτι Ἰσαυρίαν͵ Λυκίαν͵ Παμπυλίαν͵ Κιλκίαν μετὰ τῶν παρακειμένων νήσων καὶ ὀρῶν καὶ ποταμῶν. ιγʹ Τὸ τρισκαιδέκατον περιέχει τῆς Ἀσίας τὰ ἀπὸ τῆς Προποντίδος κάτωθεν͵ ἀπὸ Κυζίκου ἀρχόμενον͵ καὶ ἐφεξῆς τὴν ταύτηι παραλίαν πᾶσαν καὶ εἴ τινες νῆσοι ὑπάρχουσιν· ἐγχρονίζει δὲ μάλιστα τῆι Τροίαι͵ εἰ καὶ ἔρημος͵ διὰ τὸ ἐπίσημον αὐτῆς καὶ πολυθρύλητον ἐκ τοῦ πολέμου. ιδʹ Τὸ τεσσαρεσκαιδέκατον περιέχει τὰς Κυκλάδας νήσους καὶ τὴν ἀντιπέραν χώραν͵ ἐν ἧι Παμφυλία Ἰσαυρία Λυκία Πισιδία Κιλικία ἕως Σελευκείας τῆς Συρίας͵ καὶ τῆς Ἀσίας τῆς ἰδίως Ἰωνίας λεγομένης. ιεʹ Τὸ πεντεκαιδέκατον περιέχει Ἰνδίαν καὶ Περσίδα.

ιςʹ Τὸ ἑκκαιδέκατον περιέχει τὴν Ἀσσυρίων χώραν͵ ἐν ἧι Βαβυλὼν καὶ Νίσιβις͵ πόλεις μέγιστα͵ καὶ τὴν Ἀδιαβηνὴν καὶ Μεσοποταμίαν͵ Συρίαν πᾶσαν͵ Φοινίκην͵ Παλαιστίνην͵ Ἀραβίαν πᾶσαν καὶ ὅσα τῆς Ἰνδικῆς τῆι Ἀραβίαι συνάπτει͵ καὶ τὴν Σαρακηνῶν͵ ἣν Σκηνῆτιν (leg. Σκηνῖτιν) καλεῖ͵ καὶ πᾶσαν τὴν παρακειμένην τῆι τε νεκρᾶι θαλάσσηι καὶ τῆι ἐρυθρᾶ. ιζʹ Τὸ ἑπτακαιδέκατον περιέχει Αἴγυπτον πᾶσαι καὶ Λιβύην πᾶσαν