Μουχλιό
[Χριστιανορθόδοξο Μνημείο]
Ενδιαφέρον
Για να φτάσει κανείς ως εκεί, διασχίζει τα ανηφορικά σοκάκια της θλιβερής συνοικίας με τα μισοερειπωμένα σπίτια του 1900 (όπου μέχρι πριν από μερικές δεκαετίες κατοικούσαν εύποροι Ρωμιοί, μέλη της αστικής τάξης, επιστήμονες, επιχειρηματίες και λόγιοι). Ανεβαίνοντας τα σκαλιά που οδηγούν προς την κορυφή του λόφου, ανοίγεται ένα τρίστρατο. Αριστερά είναι ο περίβολος του κλειστού πλέον Ιωακείμειου, ενώ ψηλότερα, προβάλλει ο κόκκινος όγκος της Μεγάλης Σχολής. Δεξιά, το αρχοντικό του Χαριτωνίδη (εγκαταλελειμμένο επί τριάντα χρόνια και λεηλατημένο –πρόσφατα όμως ανακαινισμένο από τον νέο ιδιοκτήτη). Απέναντι, ο ψηλός μαντρότοιχος κλείνει την Δ, ΝΔ πλευρά του Μουχλιού. Στρίβοντας δεξιά στο σοκάκι Firketeci, που αρχίζει από το τρίστρατο, ο επισκέπτης θα βρει την είσοδο του περίβολου στ’ αριστερά.
Αν βρίσκεται κάποιος από την οικογένεια του φύλακα, μπορεί να ανοίξει. Οι καλύτερες ώρες είναι οι πρωινές έως τη 1.00 μετά το μεσημέρι και νωρίς το απόγευμα.
Να σημειωθεί ότι το ξεκοιλιασμένο πέτρινο κτίριο απέναντι από το Μουχλιό (στην δεξιά πλευρά του Firketeci σοκάκ) ήταν ένα κομψό κτίσμα που στέγαζε άλλοτε την Αστική Σχολή Μουχλίου, το δημοτικό σχολείο της ενορίας. Επίσης, ότι υπάρχει πρόσβαση με αυτοκίνητο από τους πίσω δρόμους. Αλλά το Άνω Φανάρι είναι ένας μικρός λαβύρινθος με πολύ απότομες ανηφόρες και χωρίς δυνατότητα στάθμευσης. Άρα πεζή είναι καλύτερα. Εξάλλου, περπατώντας, βλέπει κανείς τα φαναριώτικα φαντάσματα, ενώ, από ορισμένα σημεία, η θέα προς τον Κεράτιο είναι μία ανακούφιση.
[Κείμενο γραμμένο το 2009]